Kazimierz J. Pawelec

Streszczenie

Glosowane postanowienie Sądu Najwyższego zostało poświęcone określeniu kryterium ruchu lądowego dla sprawcy przestępstwa drogowego. Sąd Najwyższy zauważył, że wskazane pojęcie nie powinno być wiązane wyłącznie z formalnym statusem danej drogi, lecz kryteriami jej dostępności i rzeczywistym wykorzystaniem. Kwestia ta jest niezwykle istotna dla praktyki, stąd w glosowanym orzeczeniu znalazła się analiza pojęcia ruchu lądowego zarówno od strony jurydycznej, jak też dogmatycznej. Autor krytycznie ocenił glosowane postanowienie, jak też dotychczasową linię orzeczniczą Sądu Najwyższego. Zarzucił mu wprowadzenie analogii w sferę odpowiedzialności karnej, blankietowość pojęcia dotyczącego dostępności i rzeczywistego wykorzystania drogi, odwrócenie ciężaru dowodu w tego rodzaju sprawach. Postulował ujednolicenie kryteriów miejsc, w których ruch lądowy się odbywa, do wszystkich dróg, z wyłączeniem terenów prywatnych oraz wyraźnie wyłączonych z ruchu. Zwrócił uwagę, że w praktyce, od strony podmiotowej, nie jest poddawana analizie wina i świadomość sprawcy.

Słowa klucze: droga publiczna, strefa ruchu, strefa zamieszkania, ruch lądowy, zasady bezpieczeństwa, dostępność drogi, wykorzystanie drogi

Summary

The verdict of the Supreme Court was devoted to determining the land traffic criterion for the perpetrator of a road offence. The Supreme Court noted that the indicated concept should not be associated solely with the formal status of a given road, but with the criteria of its availability and actual use. This issue is extremely important for practice. Hence, the judgment comprises an analysis of the notion of land traffic from both juridical and dogmatic sides. The Author criticised the decision in question, as well as the previous sentences passed by the Supreme Court. He pointed to the introduction of an analogy in the area of criminal responsibility, the blanket character of the concept of accessibility and real use of the road, the reversal of the burden of proof in such matters. He postulated the unification of the criteria for places where land traffic takes place to all roads, with an exception of private property and areas clearly excluded from traffic. He argued that in practice, from the subjective point of view perpetrator’s guilt and awareness do not undergo an analysis.

Keywords: public road, traffic zone, residential area, land traffic, safety rules, road accessibility, road use

Identyfikator cyfrowy - https://doi.org/10.34836/pk.2017.298.5